10.000 bezoekers (10.000 visitors)

Nijntje en Paul
Aquarel
27 x 34 cm.

Eigenlijk had ik nog 24 vrijwilligers nodig om echt de 10.000 te halen, maar ja, daar kon ik natuurlijk niet op wachten. Dus: HOERA
Toen ik een jaar geleden begon met mijn blog had ik zoiets van: wie heeft nou interesse in mijn schilderijen? En nu: ruim een jaar later hebben er 10.000 mensen om wat voor reden dan ook, mijn blog bezocht. Ik vind het echt, maar dan ook echt, onvoorstelbaar!
En het allermooiste: ik geniet nog iedere dag van het bloggen :)

Liebster Blog Award

Eergisteren ontving ik van Maria Hauswirth de Liebster Blog Award. Geweldig lief! Ik heb Maria via het bloggen leren kennen en ze is altijd even spontaan in haar berichten. Volgens mij heeft ze nog nooit een bericht overgeslagen.
Ik weet dat er twee regels aan verbonden zijn. Ten eerste de Award doorgeven aan 5 andere personen en ten tweede 5 dingen over jezelf vertellen die nog niet bekend waren.
Ik ga beginnen met de tweede en op de eerste kom ik zo terug!

nr. 1: Ik ben verslaafd aan hagelslag (puur), koffie en roken

nr. 2: Ik heb de zwarte band karate (22 jaar beoefend). De bijgaande foto is van 1983, toen was ik nog groene band. Ik ben de persoon links op de foto:)

nr. 3: Dieren helpen is een soort verplichting die ik mijzelf heb opgelegd.
(geen foto)

nr. 4: Bij gebrek aan een autorijbewijs rij ik overal naar toe op mijn scooter:)

nr. 5: Ik ben hondengeleider bij de politie geweest. Mijn hond was Buddy en het was een superhond met wie ik veel spannende uurtjes heb beleefd! Een superhond!

Dan nu regel 1: 5 personen de Blogaward toekennen. Deze regel ga ik verbreken. Ik heb er de hele nacht van wakker gelegen. Ik kan het niet. Ik zou het gevoel hebben dat ik al mijn andere volgers tekort zou doen. En ze zijn mij allemaal even lief en verdienen allemaal een Award.
Toch ga ik 1 Blog Award uitdelen. Aan iemand die niet op mijn blog staat, geen volger is en bij de meesten van jullie waarschijnlijk ook niet bekend. Ik weet ook niet of ze het leuk vindt maar ik gok het er op :)
Ze heeft zelf ook een blog, maar niet dezelfde als wij hebben. Je kunt geen volger worden en je zult haar blog ook nergens aantreffen. Ze woont in Frankrijk en ze is een zeer verdienstelijk schilder. Met regelmaat doet ze wel mee aan de DPW challenge en A day Not Wasted. Ik heb haar al gevraagd of ze geen "blogger" blog wil zodat iedereen van haar schilderijen kan genieten, maar volgens mij begreep ze niet wat ik bedoelde. Ik zou het heel leuk vinden als jullie een kijkje op haar blog nemen. De link naar haar blog staat helemaal rechts onder op mijn blog: temps perdu...parmico


Oh ja, haar naam is: Michelle Collie oftewel Mico

Michelle ik vind dat je geweldig schildert. Ik vind ook dat we een leuk kontakt hebben en hoop dat dat zo blijft. Gefeliciteerd met je Blog Award!

Hallo allemaal :)

So touching all the messages that I may have received through my mail and through my blog. That has me well done! And what have I missed you and blogging. You guys are great and I will never forget this.
I'm still not quite better but it's going in the right direction. I use a double course of antibiotics since yesterday and I am stopped with the painkillers. Since yesterday I am also back to work, for half days. The painkillers, and there were quite a lot, have me demolished a lot.
The good news is that I've taken the brush again in hand. (see below)
I don't think it is to do to view all your paintings from last week and write a message with it, but from today I'm going to see all your beautiful work again!

Reference photo from PMP added by Amber B.

:(

Dear Dear blog friends. As you might already have noticed, I have not yet responded on your dear comments. That is not to say that I am not happy with your comments. On The Contrary. They do me quite well. The reason is that I currently am sick and have a lot of pain. I have a bacteria in my jaw that drives my crazy. Thereby missing the sense to me to sit behind the computer. I try occasionally to place a message at your beautiful paintings. I want you guys to this thank you very much for your dear comments I very appreciate.
I would also like to Madhavi Reddy, Erica Borodina and Magdalena P. welcome on my blog. It's always nice to see new faces. I hope soon to be present to itself again, painting and enjoy everything!

Huis in Nice (House in Nice)

Oke, ik weet het. Het is niet mijn sterkste schilderij, maar dat heeft zijn reden. En dat te bedenken dat ik er een week over gedaan heb! Toch wilde ik hem graag doen. Deze challenge van de maand juli van A day not wasted van fotograaf Lee Brown. Hij heeft altijd prachtige foto's van goede kwaliteit.
In ieder geval was dit wel een schilderij waar heel veel "in zit". Als je begrijpt wat ik bedoel:)
Aquarel
27 x 35 cm.

The future president?

Aquarel
27 x 25 cm.

Is dit de toekomstige president van de Verenigde Staten? Je weet het niet. Het zou zomaar kunnen. Dit schilderij heb ik gemaakt voor de challenge van Shoot and Paint. De bedoeling was om de amerikaanse vlag te schilderen. Hoe mocht je zelf weten. Ik vond dit wel een grappig idee. Een beetje humor in het leven moet kunnen!

Eigen werk: Pestvogel (Waxwing)

Aquarel
27 x 35 cm.

Het heeft even geduurd, maar door omstandigheden heb ik bijna niet geschilderd. Maar hier is hij dan! Mijn pestvogel. Met dank aan Sharon Whitley voor haar prachtige foto die ik mocht gebruiken.

4th of july

I wish all my American blogfriends a very happy 4th of july. I know how important this day is in your history. Have fun!

Eigen werk: Fox en Flappie (Fox and Flappie)

Aquarel
27 x 35 cm.

Dit is echt de natuur: eten of gegeten worden.


For my English-speaking guests: Flappie is the most famous rabbit of the Netherlands. It is the rabbit of a boy who fell in love with it. Just before Christmas is the rabbit suddenly disappeared. No mather where he searches: nowhere to be found. His father does not search with him. He is busy in the shed and there the boy may definitely not come. With Christmas he finds a piece of meat on the table that resembles Flappie. Then he realizes what has happened with Flappie and for the rest of his life he hates his father.
This story is processed in a song wich every year is to hear with Christmas.